نقدی بر کتاب : "حقوق ایرانیان مقیم خارج و بیگانگان مقیم ایران"
طرح مباحثی از حقوق بین الملل خصوصی، متضمّن بحثی فرعی در مورد صلاحیت دادگاه های عمومی در رسیدگی به دعوی اعتراض به تصمیم شورای تامین (ردّ تابعیت افراد)
نوشته : محمد مهدی حسنی
الف – مقدمه :
نقد حاضر بر کتاب حقوق ایرانیان مقیم خارج و بیگانگان مقیم ایران، نوشته : آقایان شهرام محمد زاده و غلامرضا اخلاقی است. این کتاب از سوی انتشارات فکرسازان، در تهران و در سال 1384 (چاپ اول) منتشر شده است.
شایان ذکر است، نقد حاضر ناخواسته نوشته شده است. داستان آن چنین است که یکی از نهادها، کار تحقیقی و پژوهشی را بمنظور بازخوانی و اظهار نظر علمی و حقوقی برای اینجانب ارسال داشت. با توجه به اینکه مدتها بود مراجعه ای به مباحث حقوق بین الملل خصوصی نداشتم، به ناچار وقت بسیاری را صرف مطالعه جوانب موضوع و بررسی مقررات مربوط کردم. پس از اینکه نظر نهایی آماده تحویل به نهاد مزبور شد، بطور اتفاقی و از طریق دوستی کتاب خوان، متوجه شدم، که عنوان و نام کار تحقیقی، با نام کتاب حاضر، دقیقاً منطبق است. زحمت تهیه کتاب از کتاب فروشیهای تهران را نیز همان دوست متقبّل گردید. پس از اینکه محتوای کتاب، با متن کار تحقیقی مقایسه شد، دیدم که مدعی کار تحقیقی، در کمال بی انصافی، تمام مطالب خود اعم از عناوین و سرفصل ها و نیز متن کار ارائه شده اش را طابق النعل بالنعل از کتاب موصوف نقل و به اصطلاح "دزدی ادبی" کرده است. بنابراین بدون اینکه قصدی به نقد کتاب حاضر داشته باشم، ناخواسته ایرادات و نقصان های وارده به آن را با قلم قاصر خود نگاشته است و همان نوشته، با مقداری حک و اصلاح بصورت مقاله حاضر درآمده است.
امیدوارم که نویسندگان محترم کتاب در چاپ های بعدی اثر خود، بخواهند و نیز بتوانند پیشنهادات و انتقادات حاضر را مورد استفاده قرار دهند، تا به این ترتیب با ساز کردن عقول (تعبیر از مولاناست) اثری منقّح و کامل تر به دست خوانندگان خود دهند.
لطفاً برای خواندن بقیه مقاله به ادامه مطلب بروید
در حدود سال 1850 پیش از میلاد، قتلی در سرزمین سومر، رخ داد. جریان واقعه ازاین قرار بود که سه تن که یکی از آنان، باغبان و دیگری آرایشگر و سومی شغلش بر ما معلوم نیست، شخصی را بنام "لو- اینانا" - از کارکنان معبد - به قتل رساندند. قاتلین جریان قتل را به عللی که ذکر نشده، به همسر مقتول "نین دادا " اطلاع دادند.
مقدمه :
غزلی تازه و منتشر نشده از: تقی خاوری
پیش تر گفتیم از نظر ما در اینجا اموال عمومی شامل مشترکات عمومی و مباحات میشود مشترکات عمومی اموالی هستند که متعلق بعموم بوده و مالک خاص ندارد و چون قابل تملک خصوصی نیست و استفاده انحصاری از آن وفق مقررات ممنوع است لذا بیم تجاوز افراد نسبت به آنها نمیرود و اساساً موجبی برای درخواست ثبت آنها نیست و اگر در مورد گورستانهای عمومی و اماکن باستانی از ناحیه شهرداریها یا دولت، تقاضای ثبتی نسبت به این قبیل اموال دیده می شود آن بدین علت است که اشخاص بتدریج در صدد تجاوز به املاک مذکور بر آمده اند. *1 
این وب دارای مباحث و مقالات فنی حقوقی است. لیکن با توجه به علاقه شخصی، گریزی به موضوعات "ادبی" و "اجتماعی" خواهم زد. چرا و چگونه؟ می توانید اولین یاداشت و نوشته ام در وبلاگ : "سخن نخست" را بخوانید.